Προγράμματα όπως “Βοήθεια στο Σπίτι” και ΚΔΑΠ σε υπολειτουργία από Σεπτέμβρη

Νέα παιδιά που αποφοίτησαν από σχολές με ανθρωποκεντρικό προσανατολισμό, στελέχωσαν τα προγράμματα τα οποία λειτουργούν εδώ και μια δεκαετία. Τα δεδουλευμένα ποτέ δεν λαμβάνονται στην ώρα τους και οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν για μια ακόμα φορά το ενδεχόμενο να σταματήσουν να προσφέρουν.
Δεν είναι η πρώτη φορά που τα χρηματοδοτούμενα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή προγράμματα δεν έχουν τους πόρους για να συνεχιστούν.
Πριν από ένα μήνα μάλιστα, προχώρησαν σε διήμερη απεργιακή κινητοποίηση αφού εκκρεμούσε η υπογραφή για χρηματοδότηση μέσω του Δ’ ΚΠΣ, του λεγόμενου ΕΣΠΑ,
Σήμερα λειτουργούν σε όλη τη χώρα 240 ΚΔΑΠ, μεταξύ των οποίων τα 34 είναι για άτομα με αναπηρίες. Τα προγράμματα λήγουν στις 31 Αυγούστου και ακόμη δεν υπάρχει χρηματοδότηση ενώ δε θα μείνουν ξεκρέμαστοι μόνο οι εργαζόμενοι, αλλά και τα άτομα που επισκέπτονται. Πανελλαδικά πρόκειται για σχεδόν 3.700 εργαζόμενους ενώ οι υπηρεσίες του ΚΔΑΠ και του «Βοήθεια στο Σπίτι» εξυπηρετούν περισσότερους από 100.000 ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρία. Η λειτουργία των δομών λήγει και ακόμα δεν έχει υπογραφεί υπουργική απόφαση για τη συνέχισή της, παρά τις δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού Εσωτερικών, Προκόπη Παυλόπουλου για μόνιμη βιωσιμότητα των δομών μέσω του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς ή εξασφάλιση της χρηματοδότησής τους έως το 2013. Οι εργαζόμενοι εκφράζουν αβεβαιότητα όσον αφορά το εργασιακό τους μέλλον και για έναν άλλο λόγο: όπως επισημαίνουν, για τη συνέχιση των προγραμμάτων θα πρέπει οι αναπτυξιακές και δημοτικές επιχειρήσεις των ΟΤΑ, που τα υλοποιούν, να μετατραπούν έως το τέλος του χρόνου, σε κοινωφελείς. Όμως, οι εργαζόμενοι ζητούν τη μετατροπή των συμβάσεών τους από ορισμένου σε αορίστου χρόνου, επισημαίνοντας ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Οι εργαζόμενοι που ήταν στα παλιά πιλοτικά «Βοήθεια στο Σπίτι», σήμερα απασχολούνται με επ’ αορίστου συμβάσεις. Όσοι όμως δεν συμπεριλήφθηκαν στο νόμο Παυλόπουλου, σήμερα αγωνιούν για την τύχη των προγραμμάτων.

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι θα μπορούσαν οι Δήμοι να αναλάμβαναν την κοινωνική υπηρεσία, λένε όμως ότι δεν έχουν τα χρήματα. Πρόκειται για μια ακόμα αρμοδιότητα που δίνεται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά χωρίς πόρους και είναι άλλο ένα μεγάλο ζητούμενο για το πώς θα προχωρήσει ο Καποδίστριας-2. Σύμφωνα με τη νέα ΚΥΑ από 1^ης Σεπτεμβρίου, θα αποκλείονται παιδιά που οι μητέρες τους εργάζονται στο Δημόσιο, στους ΟΤΑ, είναι ανασφάλιστες, πολύτεκνες ή μονογονεικές, με συνέπεια την έμμεση κατάργηση τους και τη δραστική μείωση των παιδιών που απολάμβαναν δωρεάν τις προσφερόμενες υπηρεσίες. Με χρηματοδότηση από την Εργατική Εστία και ετήσιο ποσό 1560 ευρώ για κάθε παιδί, κανένας φορέας υλοποίησης πλην κάποιων ιδιωτικών, δε θα αναλάβει το κόστος για να λειτουργήσουν οι συγκεκριμένες δομές και οι εργαζόμενοι καταγγέλουν τις λύσεις τύπου κουπόνια από το Υπουργείο Απασχόλησης και της Εργατικής Εστίας. Επιπλέον, ζητούν να μεταφερθούν πόροι από το κράτος στους Δήμους και να μετακινηθούν έτσι σε αυτούς οι εργαζόμενοι, χωρίς προβλήματα. Δήμαρχος Έδεσσας: «Ζούμε σε ένα αυτιστικό κράτος» Στο θέμα αναφέρθηκε ο Δήμαρχος Έδεσσας, Ιωάννης Σόντρας, στη ραδιοφωνική εκπομπή του «Ράδιο Πέλλα» στους 103,2. «Κατά κοινή ομολογία το 3^Ο ΚΠΣ έδωσε τη δυνατότητα στους Δήμους να αναπτύξουν κοινωνικές και προνοιακές δομές, ώστε να διευκολύνουν τις ανάγκες της κοινωνίας. Το Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών- Ατόμων με Αναπηρία (ΚΔΑΠ-ΜΕΑ) τα προγράμματα κοινωνικής φροντίδας, κάποιοι παιδικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί και εν τέλει οδηγούμαστε στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι». Οι δομές αυτές λειτούργησαν και έδωσαν σημαντικά αποτελέσματα. Το 4^Ο ΚΠΣ μέσα από μια απόφαση που πήρε η κυβέρνηση και δεν μπορώ να την χαρακτηρίσω, ουσιαστικά ανατρέπει τα πάντα. Αφήνει μετέωρα τα προγράμματα και υιοθετεί με κάποια λίγα χρήματα, που βρήκε η πολιτεία μέσα από το ΕΣΠΑ, μια λογική που λέει, δεν επιδοτώ και δεν χρηματοδοτώ δομές για να λειτουργήσουν και να παραχθούν υπηρεσίες, απλά επιδοτώ ωφελούμενους και μάλιστα με προϋποθέσεις». Καθορίζουν ποιοι δικαιούνται και ποιοι όχι, βγάζοντας έξω παιδιά που έχουν ανάγκη. Ο κύριος Σόντρας ανέφερε ως παράδειγμα το ΚΔΑΠ-ΜΕΑ Έδεσσας, που θεωρείται από τις σημαντικότερες δομές της χώρας- και με τη νέα δομή, ένα ή δύο παιδιά θα μπορούν να παρακολουθήσουν, όλα τα υπόλοιπα «αποκλείονται». Ο Δήμαρχος τόνισε την αναλγησία του συστήματος λέγοντας ότι «Το παιδί δεν το ενδιαφέρει αν η μητέρα του είναι απευθείας στον ΟΓΑ ή μήπως δεν έχει ανάγκες αν ενηλικιωθεί και πρέπει να είναι κάτω των 18. Είναι γελοίο αυτό που συμβαίνει σε επίπεδο κοινωνίας και πολιτείας. Τέτοιες συμπεριφορές μόνο σε άλλες κατηγορίες μας κατατάσσουν και δεν μπορώ να καταλάβω τη λογική που στήνεται πλέον αυτό το προνοιακό κομμάτι ή μάλλον είναι ξεκάθαρο. Θέλουν ιδιωτικοποιήσεις, να απονευρώσουν και να αφαιρέσουν από τους Δήμους αυτές τις δυνατότητες. Σύμφωνα δηλαδή με τις προϋποθέσεις που βάζουν τώρα, μόλις 4 από τα 40 παιδιά θα μπορούν να παρακολουθήσουν. Που είναι η στήριξη της πολιτείας σε αυτές τις οικογένειες, που έχουν παιδιά με ειδικές ανάγκες, στις μονογονεικές; Ο προϋπολογισμός του ΚΔΑΠ-ΜΕΑ στην Έδεσσα, με εργοθεραπεύτρια, λογοθεραπεύτρια και όλο το προσωπικό είναι 198.000 ευρώ, πως μπορούμε να στηρίξουμε εμείς σαν Δήμος το πρόγραμμα; αναρωτήθηκε ο κύριος Σόντρας. Εμείς ζητάμε πρόσθετους πόρους». Ενώ η πολιτεία οφείλει στον Δήμο 534.000 ευρώ από αρμοδιότητες που μετέφερε και έχει δώσει μόνο 17.000 ευρώ. Ο κύριος Σόντρας κατέληξε με αιχμές «Ζούμε σε ένα αυτιστικό κράτος, το οποίο δεν αφουγκράζεται, δεν καταλαβαίνει το μέγεθος των ναρκωτικών, αλλά μένει στους δείκτες της οικονομίας και πως θα τιθασεύσουν την ανεργία με αλεξιπτωτιστές των stage. Για ποια Αυτοδιοίκηση μιλάμε ή ποια μεταρρύθμιση όταν δεν μπορούμε να μαζέψουμε τα απόνερα του πρώτου Καποδίστρια;». Τα Κέντρα Πρόληψης, στην ίδια λογική, μετά τις πανελλαδικές απεργίες του προηγουμένου μήνα, περιμένουν τις επόμενες κινήσεις από την ΚΕΔΚΕ ή την ΕΝΑΕ για να ορίσουν τις περαιτέρω ενέργειες που προτίθενται να κάνουν, διότι οι συμβάσεις είναι αντεργατικές και η συμπεριφορά της πολιτείας κάτι παραπάνω από προκλητική, δήλωσε ο Υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων του Πανελλαδικού Σωματείου Εργαζομένων, Τίμος Στραβοπόδης. Οι οφειλές είναι 12,5 εκατ. ευρώ από το Υπουργείο Εσωτερικών και τον ΟΚΑΝΑ, υποστηρίζει το Σωματείο ενώ οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι για δεύτερο μήνα. «Το ζητούμενο παραμένει, το κράτος ολιγωρεί και δε βλέπει ότι το κόστος για την πρόληψη, είναι πιο φθηνό από οποιασδήποτε μορφής θεραπεία» σημείωσε ο Υπεύθυνος Δ.Σ. των εργαζομένων.