Εγκληματική η άγνοια κινδύνου του Δημάρχου Πέλλας για τη λειτουργία μιας πεζογέφυρας

του Γιώργου Ροδάκογλου

H πεζογέφυρα που έγινε στα γηπεδάκια της περιοχής Γιαννιτσών μου δίνει την ευκαιρία να εκθέσω έναν απλό αλλά σοβαρό προβληματισμό που αφορά στην άμεση ανάγκη δημιουργίας αερογέφυρας στην είσοδο της Νέας Πέλλα. H αναγκαία κατασκευή θα διευκολύνει στην ασφαλή διέλευση των κατοίκων του χωριού καθώς θα ενώνει την πάνω πλευρά του χωριού με την κάτω, στον επικίνδυνο δρόμο ταχείας κυκλοφορίας πλάτους σαράντα μέτρων. Φαντάζομαι πόσο όμορφα θα φάνταζε η πεζογέφυρα, που στήθηκε στα γηπεδάκια των Γιαννιτσών αν αυτή είχε τοποθετεί κοντά στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής και πόσο χρήσιμη θα ήταν για τους 1500 κατοίκους του χωριού. Επίσης πόσο χρήσιμη θα ήταν αν τοποθετούνταν στα Λύκεια των Γιαννιτσών που βρίσκονται στην είσοδο της πόλης από την πλευρά της Έδεσσας όπου θα εξυπηρετούσε δεκάδες μαθητές.

Το ζήτημα όμως της Νέας Πέλλας φαίνεται πως ουδέποτε απασχόλησε τους τοπικούς εκπροσώπους από ιδρύσεων του χωριού το 1924 διότι το θέμα αύξησης της ροής των αυτοκινήτων αρχικά δεν υπήρχε. Την τελευταία όμως εικοσαετία είτε πρόεδροι, είτε απλοί εκλεγμένοι σύμβουλοι που υπηρετούσαν και υπηρετούν σε σώματα ασφαλείας, στρατό και αστυνομία, δεν αντιλήφθηκαν πως τα νέα δεδομένα οδηγούν σε μια επικίνδυνη κατάσταση για την ασφάλεια των διερχομένων. Δηλαδή δεν προνόησαν και δεν διεκδίκησαν τίποτα γιατί δεν μπόρεσαν να προβλέψουν και στη συνέχεια να ορθώσουν ανάστημα, όπως έκαναν πάντα οι προκάτοχοι τους όταν δημιούργησαν το χωριό.

Αυτή η έλλειψη αντανακλαστικών και  η απουσία γόνιμων ιδεών, βόλευε τον εκάστοτε δήμαρχο που αδιαφορούσαν και γνώριζε τη σπουδαιότητα ενός παρόμοιου έργου. Μάλιστα θα έλεγα πως όλοι τους σχεδόν οι ανώτατοι άρχοντες, από ένα σημείο και μετά «πετούσαν αητό» πέρα από το τίτλο που έφεραν. Εν προκειμένω ο Γρηγόρης Στάμκος ως «ευαίσθητος» και «οξυδερκής» και έχοντας ως εργαλεία, τα ευέλικτα προγράμματα χρηματοδότησης της Ευρώπης και του κράτους, ήταν υποχρεωμένος να θέσει το αίτημα για την κατασκευή πεζογέφυρας στη Νέα Πέλλα και μάλιστα ως έργο προτεραιότητας. Απ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω ο Απόστολος Τζιτζικώστας δεν θα απέρριπτε ένα έργο περίπου 60.000 ευρώ και θα το υλοποιούσε άμεσα αρκεί ο δήμαρχος να του το ζητούσε. Αντιθέτως ο Στάμκος όχι μόνο δεν διεκδίκησε κάτι για τη Νέα Πέλλα αλλά φρόντισε να κατασκευαστεί πρόσφατα στα Γιαννιτσά μια πεζογέφυρα κομψοτέχνημα κόστους 54.000 ευρώ μέσω του προγράμματος «Φιλόδημος II» για να ενώσει έναν υπάρχοντα αθλητικό χώρο με ένα χωράφι που ίσως εκεί δημιουργηθεί στον μέλλον ένας άλλος αθλητικός χώρος. Η απόφαση του αυτή δεν είναι κατακριτέα ως προς τη χρέωση του έργου, εφόσον αυτό υλοποιήθηκε με χρήματα που δεν επιβάρυναν τους δημότες. Κατακριτέα όμως είναι  απόφαση του ως προς τα αντανακλαστικά και το εκλεκτικιστικό σκεπτικό του. Από τη μια πλευρά δείχνει μια ευαισθησία και προνοεί κατασκευάζοντας μια πεζογέφυρα που δεν θα λειτουργήσει άμεσα για ένα έργο που θααααα… και… εάν θα γίνει στο μέλλον ενώ από την άλλη πλευρά δείχνει αδιάφορος, ανύπαρκτος, ελάχιστος έως και μηδενικός για ένα έργο άμεσης ανάγκης όπως η δημιουργία πεζογέφυρας στη Νέα Πέλλα. Βέβαια η εξήγηση της στάσης του, πέρα από την αναζήτηση ψήφων, δεν είναι καθόλου δύσκολη εφόσον είναι κοινά αποδεκτό ότι ο συγκεκριμένος δήμαρχος άφησε τη Νέα Πέλλα όπως και όλα τα χωριά της περιοχής στο έλεος της εγκατάλειψης τους. Η Νέα Πέλλα, ειδικότερα, είναι ένα χωριό φτιαγμένο στα πρότυπα του Ιπποδάμιου συστήματος και υπήρξε κάποτε μοντέλο χωριού στην επικράτεια ενώ τα τελευταία δέκα χρόνια παραπαίει σε μια κατάντια άνευ προηγουμένου. Οι ευθύνες όμως δεν βαρύνουν μόνο το δήμαρχο αλλά βαρύνουν και όσους δεν διεκδίκησαν ποτέ από αυτόν ή συμβιβάστηκαν μαζί του και περιορίζονταν μόνο στο μισθό ενός αντιδημάρχου ή στη γνωριμία τους μέσα από μια σχέση αυτοκράτορα και υποτακτικού. Και έτσι τα προβλήματα χρόνο με το χρόνο συσσωρεύτηκαν. Καταστρεμμένοι δρόμοι. Εμπλοκή βιολογικού καθαρισμού και συνδέσεις υπονόμων. Έλλειψη σηματοδότησης. Βρομιές σε κοινόχρηστους χώρους. Καταστροφή κοινοτικών κτηρίων. Κατεστραμμένα πεζοδρόμια,. Απουσία γραμματοκιβωτίων και πάρα πολλά άλλα θέματα. Η αδιαφορία λοιπόν «απλώθηκε» και «απλώνεται» επικίνδυνα παντού με πρόσφατο το παράδειγμα των 22 ξερών δένδρων στα κοιμητήρια. Το συγκεκριμένο θέμα λύθηκε όταν ο δήμος και οι αρμόδιοι του «απειλήθηκαν» με δίωξη κακουργηματικού χαρακτήρα για έκθεση ατόμων σε κίνδυνο και τότε μόνο αναγκάστηκε ο δήμαρχος να δώσει λύση σ ένα θέμα αποκλειστικά δικής του ευθύνης. Η συγκεκριμένη ιστορία εκτός από την αδιαφορία και τη κοροϊδία των συνεργατών του φωτογραφίζει όμως και κάτι άλλο. Τον τρόπο που λειτουργεί ο ίδιος ως δήμαρχος και ο τρόπος αυτός εκτός από υψιπετής είναι και υποτιμητικός για την πλειοψηφία των πολιτών της Νέας Πέλλας, πλην όσων γνωστών του έχουν συμφέροντα και βολεύονται με μικρορουσφέτια. Αυτή η κατηγορία των ένθερμων οπαδών υπερασπίζονται συνήθως τον εκάστοτε δήμαρχο με λάθος τρόπο, εκτοξεύονταν κυρίως βρισιές σε όσους επιχειρήσουν να κρίνουν τον αφέντη τους, χωρίς να αντιλαμβάνονται πως η κριτική αυτή ίσως εν τέλει να τους ωφελήσει. Δυστυχώς όμως είναι αυτοί που δεν θα καταλάβουν ποτέ ποιό είναι το κοινό καλό του συνόλου, πέρα από το δικό τους συμφέρον. Το ζητούμενο εν προκειμένω όμως δεν είναι οι απόψεις των λίγων και τα συμφέροντα που έχουν αλλά η δημιουργία μιας πεζογέφυρας για την ασφάλεια των κατοίκων του χωριού. Το θέμα βέβαια δεν θα αφορά από δω και στο εξής μόνο τον δήμαρχο αλλά και κάθε άλλον υποψήφιο δήμαρχο θελήσει να διεκδικήσει τη δημαρχεία της Πέλλας. Αναφορικά τώρα με τον Στάμκο μπορεί προς το παρόν να επικαλεστεί πως δήθεν δεν ήξερε το συγκεκριμένο πρόβλημα, και ας διασχίζει συχνά με το αυτοκίνητο του τη Νέα Πέλλα όταν πηγαίνει από τα Γιαννιτσά προς τη Θεσσαλονίκη. Με τον παρόν όμως δημοσίευμα δεν θα μπορεί πλέον να ισχυριστεί το προαναφερόμενο επιχείρημα και θα οφείλει μια ουσιαστική απάντηση στους κατοίκους της περιοχής αν θέλει να γίνεται πιστευτός και να τον υπολογίζουν. Δεν πρέπει επίσης να περάσει απαρατήρητη η επιλεκτική έλλειψη πρόνοιας που τον διακρίνει. Αν απευθυνόταν στην Αστυνομική Διεύθυνση του νομού τότε θα γνώριζε πόσο αναγκαία είναι μια πεζογέφυρα στη Νέα Πέλλα Ο ίδιος όμως φαίνεται πως δε ρώτησε ούτε τους αστυνομικούς συμβούλους του, που πολιτεύονται μόνο και μόνο για να μην υπηρετούν μακριά από τον τόπο τους, σε αντίθεση με άλλους. Αυτοί οι συνεργάτες του- αστυνομικοί κατ επάγγελμα- θα έπρεπε από μόνοι τους να είχαν θέσει ένα τόσο σοβαρό ζήτημα εγγράφως και να απαιτούσαν την επίλυση του. Το έκαναν όμως ή δεν έχουν ιδέα για ποιό σκοπό είναι εκλεγμένοι ως σύμβουλοι; Αν όμως ο δήμαρχος για τους δικούς του λόγους εξακολουθεί και επιμένει στο να μη θέλει να προωθήσει ένα τόσο σοβαρό και αναγκαίο ζήτημα για την ασφάλεια των κατοίκων της Νέας Πέλλας τότε δείχνει την αδυναμία του να προστατεύσει τους δημότες του. Σ αυτήν την περίπτωση και για το καλό όλων ίσως θα ήταν προτιμότερο να αλλάξει ρότα διότι διαφαίνεται πλέον πως αν και θα ήθελε να είναι «αιώνιος», εξαντλήθηκε και δεν έχει περεταίρω προσαρμοστικότητα ούτε και τις δυνάμεις απέναντι στις σύγχρονες και αυτονόητες ανάγκες της εποχής που απαιτούν έναν απλό και συμμέτοχο δήμαρχο στην κοινωνία με γνώσεις, μεράκι, όρεξη και φαντασία. Συνεπώς και ορισμένοι συνεργάτες του δεν μπορούν πλέον να αιτιολογήσουν με ένα ορθό και λογικό επιχείρημα την ύπαρξη τους στην σκηνή της τοπικής αυτοδιοίκησης και πέραν του γεγονότος ότι είναι καλά παιδιά, δυστυχώς φοβούνται να μιλήσουν στον αυτοκράτορα του θρόνου να προτείνουν και να παλέψουν για  ένα αναγκαίο έργο υποδομής. Αυτό το πλαίσιο φόβου που εντέχνως καλλιεργήθηκε από το περιβάλλον  του δημάρχου σε συνδυασμό με μια φεουδαρχική συμπεριφορά, που προσομοιάζει σε ηγεμόνα, οδήγησαν σήμερα ολόκληρα χωριά του Δήμου Πέλλας στην καταστροφή.